برای بازی پرسپولیس و بانک تجارت با اردی و
کامیار رفته بودیم استادیوم آزادی. البته قبلش بازی پاس و بانک تجارت بود
که وقتی ما رسیدیم دیگه آخرهایش بود و پاس ۶-۰ جلو بود اما قبل از پایان
بازی پورا یک گل زد و بازی ۶-۱ تموم شد. من نمی دونم از کی تا حالا کامیار
طرفدار پورا شده بود اما با این گل کلی خوشحالی کرد و پورا را تشویق میکرد.
اون سال بانک تجارت کاری مانند تیم کشاورز کرده بود (البته نه به همون
شدت) و امتیاز تیم دیگری (بوتان) را خریده بود و تعدادی بازیکن خوب از
تیمهای دیگه آورده بود و اگه اشتباه نکنم این فصل در لیگ تهران پنجم شد.
دایی اون موقع در بانک تجارت بازی میکرد البته هنوز معروف نشده بود. از
ملوان محمد احمدزاده را خریده بودند و از بنگلادش ملی پوش سابق بیژن طاهری
را آورده بودند. از استقلال هم شکورزاده را آورده بودند. استادیوم پر پر
بود و مطابق معمول، اگر چه استقلال بازی نمیکرد، اما تماشاچیهایش در
استادیوم حضور داشتند تا حریف پرسپولیس را تشویق کنند. بانک تجارت هم که
کاملا از این موضوع خبردار بود بجای لباس معمول سفیدشون در این بازی با
لباس یک دست آبی به میدان اومدند. بازی خیلی روانی بود و همون ابتدای کار
پرسپولیس ۲ تا گل زد که باعث شد تماشاگران پرسپولیسی یک صدا شعار بدند:
“اگر این آبیته به درد عمّت می خوره.” بانک تجارت موفق شد یک گل بزند تا
بازی نزدیک شود. اما پرسپولیس یکی دیگه هم زد تا ۳-۱ جلو بیفتد. وسطهای
نیمه دوم شکورزاده یک کمی زد به سرش و الکی هر توپی که به پایش می رسید را
نعره زنان شوت خرکی میکرد و همه به اون می خندیدند. البته یک ضربه آزاد هم
بانک تجارت داشت از وصطهای زمین پرسپولیس که شکورزاده تقریبا تا نزدیک ۱۸
قدم خودشون دورخیز کرد و بعد در حالی که عربده می کشید مثل گاو میش به طرف
توپ دوید که شوتش بدون اینکه هیچ کاتی داشته بشد مثل فشنگ به طرف گل
پرسپولیس رفت و اگر واکنش قلیچ نبود گل هم شده بود. دقایق آخر من هی می
گفتم بلند بشیم بریم که به ترافیک استادیوم نخوریم اما کامیار اصرار میکرد
بمونیم و میگفت این بازی یک گل دیگه هم داره، من اینو قبلا دیدم. آخرهای
بازی بانک تجارت یک گل هم زد تا بازی را ۳-۲ کند و بازی با همین نتیجه تموم
شد. چند روز بعدش تربیت بدنی یک اخطار فرستاد به شکورزاده که یک بار دیگه
از این خل بازیها وسط بازی در بیاورد جریمه خواهد شد.
اون روز ۱۲ گل در آزادی زدند اگر چه ما فقط نصفشون را دیدیم
The woman who allegedly opened fire at YouTube’s headquarters in a suburb of San Francisco, injuring three before killing herself, was apparently furious with the video website because it had stopped paying her for her clips. Police in California named the shooter as Nasim Najafi Aghdam. Aghdam was “upset with the policies and practices of YouTube”, San Bruno police chief Ed Barberini said at a press conference on Wednesday. “This appears to be the motive for this incident.” No evidence had been found linking her to any individuals at the company where she allegedly opened fire on Tuesday, he said. Police gave her age as 39 but her brother said she would have turned 38 on Wednesday. Two of the three shooting victims from the incident were released from the Zuckerberg San Francisco general hospital on Tuesday night. A third, a male in his 30s, is currently in “serious condition”, a hospital spokeswoman said Wednesday morning. A fourth victim had been injured, but not shot,...
Comments
Post a Comment